Özlemle Yaşamak’a Hoşgeldiniz...

Hosgeldiniz..Ne iyi ettiniz..Nasil olsun kahveniz?

  
  Kocaman ve sıcacık bir merhaba,

Bayılırım misafire! Hatırlayıp, özleyip, dertleşmek isteyip yada sadece “ senin taze çekilmiş kahven vardir mutlaka, hem yudumlar hem de laflarız“ deyip de kapımda belirenlere. Memlekette eşim dostum arkadaşım çoktu, benim de onca aktif sosyal yaşamıma rağmen, onlar için yarattığım vaktim her zaman boldu. Gerekirse uykumdan çalardım, arttırdığımı onlarla paylaşırdım. Amerika’da yaşarken
bunun eksikliğini oldukça yaşıyorum. Alışırsın diyorlar..İyi de ben alışmak istemiyorum!..

Bu Blogu Yazmamdaki Amaç 

Türkiye ve Avrupa’da yaşayan arkadaşlarim, akrabalarım sürekli buradaki yaşamımı merak ediyor, haklı olarak sürekli yaşamımdan güncel gelişmeleri, burada neler hissettiğimi, neler gözlemleyip - neler deneyimlediğimi öğrenmek istiyorlar. Ancak hepsine ayrı ayrı olanı biteni yazmak, resimler göndermek, merak ettiklerini tek tek cevaplamak yada telefonda uzun uzun anlatmak için yeterli zaman bulamadığımdan, bunun bir pratik yolu olmalı - yoksa bile bulmalı! diye düşünürkeeen...bum! ta taaa..!

Blog sayfamı oluşturup, bir eylemle birden fazla sonuç almak harika! Hem paylaşımlarımın tek bir yerden yayınlanıp birden fazla ülkeden - şehirden, tüm merak eden sevdiklerime  aynı anda ulaşmasına olanak sağlamak, hem de yeni arkadaşlar edinip,onlarla bu zamana kadar mesleki ve özel hayatımda eğitimlerini aldığım konuları, Türkiye ve Amerika’daki hatıralarımı, inandıklarımı, savunduklarımı, karşısında durduklarımı...kısacası “ beni ben yapan dünleri, bugünleri ve düşlediğim bugünün yarınlarını“ paylaşma olanağı bulacak olmak.

İşte özetle, Murathan Mungan’ın dediği gibi;

“Bir gün gelir, dünyanın bir yerinde yıllarca senin haberin olmadan yaşamış birine bütün hayatını anlatmak istersin.“

Ziyaretiniz ve sayfamı okuyarak size “merhaba“ diyebilme şansı verdiğiniz için teşekkür ederim, 

Sağlık, muhabbet ve neşe ile kalın, yine beklerim.